Γεώργιος Τσιάμης

Τσιάμης Γεώργιος

Αναπληρωτής Καθηγητής Περιβαλλοντικής Μικροβιολογίας

Γραφείο
1ος όροφος
Τηλέφωνο
(+30) 26410-74149
Email
gtsiamis@upatras.gr
Εκπαίδευση
Πτυχίο

Τμήμα Φυτικής Παραγωγής, Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης, (1991)

Διδακτορικό

Τμήμα Βιολογίας, Wye College, Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, “Ανάλυση ενός γονιδίου υπεύθυνου για την μη-παθογένεια από το βακτήριο το οποίο καθορίζει εξειδίκευση σε επίπεδο ποικιλίας ως προς το φυτό Phaseolus vulgaris L.”, (1998)

Ερευνητικά Ενδιαφέροντα
  • Μελέτη αλληλεπιδράσεων βακτηρίων – ξενιστών με σκοπό: (α) την κατανόηση και φυλογενετική εξέλιξη των γονίδιων που συμμετέχουν στην εκδήλωση της ασθένειας/ανθεκτικότητας σε κυτταρικό επίπεδο στο βακτήριο αλλά και στο φυτό, (β) μελέτη των συμβιωτικών βακτηρίων σε έντομα γεωργικού και υγειονομικού ενδιαφέροντος και (γ) μελέτη του μικροβιώματος σε τσιπούρα και λαβράκι.
  • Μελέτη μικροοργανισμών σε ακραία περιβάλλοντα με σκοπό: (α) την κατανόηση και χαρτογράφηση των μικροβιακών κοινοτήτων, (β) τη μελέτη των αλληλεπιδράσεων μεταξύ διαφορετικών μικροβιακών κοινοτήτων, (γ) την επίδραση εξωτερικών παραγόντων στην ανάπτυξη τους, (δ) την ταυτοποίηση παθογόνων μικροοργανισμών, (ε) χαρακτηρισμό νέων ειδών βακτηριών και αρχαίων. Η μελέτη των μικροβιακών κοινοτήτων πραγματοποιείται με προηγμένες τεχνικές μοριακής βιολογίας όπως: Γονιδιωματική – Μεταγονιδιωματική – Γονιδιωματική του Ενός Κυττάρου (Single Cell Genomics) – μικροσυστοιχίες  DNA και (στ) ανάπτυξη τεχνολογιών για τον χαρακτηρισμό και ταυτοποίηση συμβιωτικών μικροοργανισμών και το χαρακτηρισμό των μεταβολικών μονοπατιών και γονιδίων που εμπλέκονται στη αποδόμηση φυτοφαρμάκων.
  • Μικρόβια και ιχθυοκαλλιέργειες με σκοπό τη δημιουργία πρωτοκόλλων για την ανίχνευση παθογόνων ιών, και τη μελέτη και χαρακτηρισμό των μικροβιακών κοινοτήτων σε νύμφες και ιχθύδια ιχθυοκαλλιεργειών.
Επιλεγμένες Δημοσιεύσεις

•    RINKE, C.,ET AL. (2013). INSIGHTS INTO THE PHYLOGENY AND CODING POTENTIAL OF MICROBIAL DARK MATTER. NATURE, 499(7459), 431–437. 
•    INTERNATIONAL GLOSSINA GENOME INITIATIVE. (2014). GENOME SEQUENCE OF THE TSETSE FLY (GLOSSINA MORSITANS): VECTOR OF AFRICAN TRYPANOSOMIASIS. SCIENCE, 344(6182), 380–386.
•    KOPF, A.,ET AL. (2015). THE OCEAN SAMPLING DAY CONSORTIUM. GIGA SCIENCE, 4(1), 27.
•    NOBU, M. K.., ET AL. (2016). PHYLOGENY AND PHYSIOLOGY OF CANDIDATE PHYLUM “ATRIBACTERIA” (OP9/JS1) INFERRED FROM CULTIVATION-INDEPENDENT GENOMICS. THE ISME JOURNAL, 10(2), 273–286. 
•    DOUDOUMIS, V., ET AL. (2017). CHALLENGING THE WIGGLESWORTHIA, SODALIS, WOLBACHIA SYMBIOSIS DOGMA IN TSETSE FLIES: SPIROPLASMA IS PRESENT IN BOTH LABORATORY AND NATURAL POPULATIONS. SCIENTIFIC REPORTS, 7(1), 4699.
•    VASILIADOU, I. A.,  ΕΤ AL. (2018) TOXICITY ASSESSMENT OF PHARMACEUTICAL COMPOUNDS ON MIXED CULTURE FROM ACTIVATED SLUDGE USING RESPIROMETRIC TECHNIQUE: THE ROLE OF MICROBIAL COMMUNITY STRUCTURE. THE SCIENCE OF THE TOTAL ENVIRONMENT, 630: 809–19
•    DOUDOUMIS, V., ET AL. (2018). DIFFERENT LABORATORY POPULATIONS SIMILAR BACTERIAL PROFILE? THE CASE OF GLOSSINA PALPALIS GAMBIENSIS. BMC MICROBIOLOGY 18, 148.

Βιογραφικό
tsiamis_cv_gr.pdf (467.57 KB)
Μαθήματα
Περιβαλλοντική Μικροβιολογία
Μικροβιακή οικολογία
Βιοτεχνολογία
Ειδικά Θέματα Γενετικής Μηχανικής
Ζωικοΐ Εχθροί και Ζωοανθρωπονόσοι